Coen in Batavia terug op zijn sokkel en geef Coen alsnog de staatsbegrafenis die hij verdient. Een petitie met die strekking is vandaag uitgereikt aan de Indonesische ambassade door het Comité Vrienden van Coen (CVC). De petitie is gesteund door 702 ondertekenaars. De petitie is tegelijk met de handtekeningen uitgereikt. Alle handtekeningen (op 20 stuks na) zijn verzameld met pen en papier, voornamelijk in Hoorn, dus niet via petities.nl.       In 1942, toen Nederland zuchtte onder het juk van Nazi-Duitsland, vernielde de Japanse bezetter van Nederlands-Indië het prachtige beeld van J.P. Coen in Batavia (tegenwoordig Jakarta). Het was een daad van historisch en cultureel vandalisme, die tot op de dag van vandaag ongestraft is gebleven. In 2011 viel in Hoorn het standbeeld van J.P. Coen van zijn voetstuk. De gemeente renoveerde het beeld en zette het met stilzwijgende instemming van het kabinet en de Tweede Kamer terug op zijn sokkel. Wat in Nederland kan, kan ook in Indonesië. Daarom: zet het standbeeld van Coen terug in Jakarta! De standbeelden van Coen in Hoorn en Batavia ooHoorn hebben een belangrijke educatieve waarde. Ze herinneren aan de welvaart die Coens VOC ons heeft gebracht en aan de belangrijke rol die Nederland heeft gespeeld in Indonesië. Dat land zou niet hebben kunnen ontstaan zonder Nederlands-Indië. En Nederlands-Indië zou niet hebben bestaan zonder Coen. Verder zijn de ondertekenaars van de petitie van mening dat J.P. Coen een staatsbegrafenis verdient. Zijn stoffelijke resten liggen nu in een troosteloos graf op de binnenplaats van het Wajang-Museum in Jakarta. Onbegrijpelijk hoe halfslachtig Nederland met zijn helden omgaat. De stoffelijke resten van Coen dienen te worden gerepatrieerd en bijgezet in een prominent graf in onze hoofdstad of in Den Haag. Breng Coen thuis!   Het comité voert vertrouwelijke gesprekken met leden van de Tweede Kamer over de medewerking van de Nederlandse overheid die ook nodig is voor het verwezenlijken van bovenstaande doelstellingen. De Nederlandse overheid zou kunnen bijdragen aan de kosten van de vervaardiging van een replica van het door de Jap verwoeste Coen-beeld in Jakarta en de repatriëring van Coens stoffelijke resten. Deze kosten zouden in onderling overleg eventueel kunnen worden betaald uit de ontwikkelingshulp die Indonesië nu ook al ontvangt van Nederland, of kunnen worden verhaald op de Japanse staat.   Uit de 702 handtekeningenactie die wij hebben verzameld (vrijwel zonder aandacht van de politiek correcte media) blijkt dat velen de doelstellingen van CVC verwelkomen. Dit verbaast ons in het geheel niet, gezien de gebeurtenissen rond het gevallen standbeeld van Coen in Hoorn. Het beeld is met liefde gerestaureerd en op zijn plek teruggezet. Tal van historici, onder wie Maarten van Rossem en Jurrien van Goor, hebben gewezen op het grote belang van Coen voor onze vaderlandse geschiedenis. Zelfs in de hoofdcommentaren van linkse kranten als Trouw en het NRC is gepleit voor terugplaatsing van het beeld in Hoorn. Last but not least is er een glossy uitgebracht met de titel Coen! en is er in Hoorn een expositie gewijd aan zijn nagedachtenis. Uit diepgaand historisch onderzoek is bovendien gebleken dat Coen niet langer beticht kan worden van veel zaken die hem eeuwenlang zijn aangewreven. Zie hiervoor ‘Coens eerherstel’ (1942) en ‘Coen op Banda: De conqueste getoetst aan het recht van den tijd’ (1943) van respectievelijk de Utrechtse historici W.F. Gerretson en Lucas Kiers. Coen heeft zich nimmer schuldig heeft gemaakt aan genocide, zoals de gemeente Hoorn terecht stelt. De strafexpeditie die Coen uitvoerde op Banda was niet voor niets. Die was, zoals het tekstbordje van de gemeente Hoorn terecht aangeeft, omdat de Bandanezen tegen het verbod van de VOC in nootmuskaat hadden geleverd aan de Engelsen. Dat hierbij duizenden doden zijn gevallen, kan Coen uiteraard niet verweten worden. Oorlogen zonder doden bestaan niet. En om met Van Rossem te spreken: ‘Het verleden dient te worden beoordeeld naar zijn eigen maatstaven. Coen was een realist, die toen niet anders handelde dan andere vertegenwoordigers van Europese handelsnaties die met grof geweld de Aziatische handel probeerden te penetreren en te domineren.’ Van Goor: ‘Coen deed wat goed was voor de economie van Nederland. En zonder hem was Jakarta niet geweest wat het nu is: het bestuurscentrum van Indonesië.’   Voormalig directeur Ruud Spruit van het Westfries Museum denkt dat CVC een kans van slagen heeft met de petitie. Hij verwacht dat de Indonesische overheid open staat voor een dialoog, omdat ook in Indonesië Coen gezien wordt als een held. “Voor velen is Coen de man die de grenzen van de huidige Republik Indonesia heeft aangegeven’, verklaarde hij tegen een journalist van het Noord Hollands Dagblad. ‘De vele Indonesiërs die ik in de loop van de jaren in Hoorn heb ontvangen vroegen meestal direct naar Coen en wilden altijd bij het standbeeld op de foto’. Het Comité Vrienden van Coen (CVC) ziet terugplaatsing van het standbeeld in Batavia en een staatsbegrafenis van Coen als een logische consequentie van al het hierboven beschrevene. Wij roepen de Nederlandse en Indonesische overheid op en onze nationale held Coen de eer te betonen die hij verdient.   Zie ook onze YouTube-video:   http://www.youtube.com/watch?v=CQ-LYCepfp0   ‘Dispereert niet, ontziet uw vijanden niet, want God is met ons’.     Voor inlichtingen:   Mark van den Berg   vriendenvancoen@gmail.com

The petition ‘Coen back’ was signed by 702 people.   In 1942, while Holland suffered from the occupation of Hitler-Germany, the Japanese destroyed the glorious statue of J.P. Coen in Jakarta (by then known as Batavia). This was an act of historical and cultural barbarism that never has been rectified. In 2011 the statue of J.P. Coen in Hoorn, Holland, fell down from its pedestal. The city council renewed the statue and put it back in its place, on the main square of Hoorn, with the tacit approval of the Dutch government and parliament. The Indonesian people should do what the Dutch have done: Put J.P.’s statue back in Jakarta!   The statues of Coen in Hoorn and Batavia are of a high educational value. They remind us of the wealth Coen’s VOC, the world’s first multinational, has brought the Dutch and of the crucial role Holland has played in Indonesia. Without J.P. Coen there wouldn’t have been the Dutch Indies. And without the Dutch Indies, there never would have been Indonesia.   Furthermore the committee Vrienden van Coen (CVC) pleads for a state funeral of J.P. Coen. Coen’s grave in the Wajang Museum in Jakarta has no dignity. Coen’s physical remains should be moved to Holland. After all these years of negligence, Coen should get a state funeral and a national memorial tomb in Amsterdam or The Hague. Bring home our national hero!   CVC calls upon the Indonesian and Dutch government to reach this goal. CVC has currently entered into discussions in confidence with Dutch members of parliament to persuade the Rutte administration to put the repatriation scenario into action. CVC thinks the Dutch government could contribute to the costs to make a replica of the Coen-statue in Jakarta and to transport Coen’s physical remains. This contribution can be taken from the Dutch-Indonesian development funds.   We know for certain many will welcome our goals. Coen is more popular than ever. A petition to put the fallen Coen-statue in Hoorn back on its pedestal gained far more support than the petition to move it to a museum. In reaction to the downfall of the statue last year, many historians have stressed the importance of Coen to our national history. Even left-wing Dutch newspapers like Trouw and NRC and left-wing historians like Maarten van Rossem have supported the Hoorn city council in putting the fallen statue back on its pedestal of honour. Furthermore the city of Hoorn has brought out a glossy called COEN! in honor of the Dutch hero.      For centuries Coen has been criticised for the way he dealt with the rebellion on the Indonesian Banda-islands. Modern research has falsified these critical notes. Please read ‘Coens eerherstel’ (1942) and ‘Coen op Banda: De conqueste getoetst aan het recht van den tijd’ (1943), written by W.F. Gerretson and Lucas Kiers, both historians of the University of Utrecht. Coen handled properly. He couldn’t have reacted different. He did not commit genocide, like the city council of Hoorn rightly declares. He led an armed attack against Banda, since the Bandanese people didn’t keep their promises. They traded nutmeg with the English, which was forbidden by Coen’s VOC.   According to former director Ruud Spruit of the WestFries Museum in Hoorn (http://www.waterschapshuis.com/) Indonesians think J.P. Coen is a hero too. Spruit remembers that his Indonesian guests always immediately asked for the statue of J.P. Coen and wanted to be photographed in front of it.   The committee Vrienden van Coen (CVC) thinks the reinstallment of the Coen-statue in Batavia and a state funeral of Coen in Holland are logical consequences of the facts listed above.   Please watch our video:   http://www.youtube.com/watch?v=9J6ncjZcYw8   "Do not despair, do not spare your enemies, for God is with us".

J.P. Coen is een held, die een waardige plaats in Indonesië en Nederland verdient. Comité Vrienden van Coen strijdt voor een prominent graf na een staatsbegrafenis in ons land en terugkeer van het standbeeld in Jakarta. Via de campagne op http://petities.nl coen-terug-in-jakarta proberen de vrienden steun voor hun ideeën te vinden. Er zijn nu elf sympathisanten. Het comité wil de lijst met steunbetuigingen aanbieden aan de ambassadeur van Indonesië. De bedoeling was dit op 4 mei te doen, maar gezien het nog beperkte enthousiasme wordt dat waarschijnlijk later. Volgens woordvoerder Mark van den Berg vonden verschillende mensen de dag van dodenherdenking voor deze activiteit ook te gevoelig liggen. Net als op de Roode Steen in Hoorn was er tot 1942 een standbeeld van Coen in Batavia, het huidige Jakarta. De Japanse bezetter van Nederlands-Indië vernielde deze herinnering aan de Nederlandse overheersing. Een daad van historisch en cultureel vandalisme die tot op de dag van vandaag ongestraft is gebleven , aldus de vrienden . Zij stellen dat Indonesië niet zou hebben bestaan zonder Nederlands-Indonesië en dat land niet zonder Coen. Het comité wil via de ambassadeur zien te regelen dat er een beeld terugkomt. De kosten hiervan zouden kunnen worden betaald uit het geld voor de ontwikkelingshulp van ons land aan Indonesië, terwijl ze mogelijk ook te verhalen zijn op de Japanners. Ruud Spruit, voormalig directeur van het Westfries Museum en naar eigen zeggen tachtig keer te gast in Indonesië, kan zich vinden in het pleidooi van Vrienden van Coen. ,,In de tijd van Coen zijn de lijnen van het huidige Indonesië getrokken. Veel van de plantages zijn toen ontstaan. Onder de centrale leiding kregen de inwoners het beter dan bij de sultans van de afzonderlijke eilanden. ,,Het is mijn ervaring dat Indonesiërs helemaal niet zo negatief over Coen zijn. Als ik in mijn tijd als museumdirecteur gasten uit dat land ontving, bracht ik ze binnen via de achteringang om ze niet met het beeld te confronteren. Binnen een kwartier kwam de vraag waar Coen staat. Spruit denkt dat de plaatsing van een standbeeld in Jakarta onhaalbaar is. Volgens hem wil het land zich juist als zelfstandige natie manifesteren. ,,Verder heeft Indonesië nu wel iets anders aan het hoofd. Een ander doel van de vrienden is de totstandkoming van een fatsoenlijk graf voor Coen. Zijn stoffelijke resten liggen nu in een troosteloos graf op de binnenplaats van het Wajang-Museum in Jakarta , stellen zij. Van den Berg verwijst daarbij naar de imposante graftombe van Napoleon in Parijs. Spruit verwacht dat een herbegrafenis van Coen goed valt in Indonesië. ,,De graven van de Nederlanders die bij de politionele acties zijn omgekomen, worden keurig onderhouden. Dit past in de manier waarop in die cultuur wordt omgegaan met de doden. Het kan goed zijn om dit geluid in Indonesië te laten doorklinken.